Eerste hulp bij gillende kinderen

Waarom gillen kinderen?

Kinderen gillen en schreeuwen vaak wanneer ze in een groep samen zijn. Dit doen ze om aandacht te vragen. Een kind denkt: als ik zo hard mogelijk praat of gil dan word ik gehoord. En omdat kinderstemmen vaak hoger zijn dan die van volwassenen, lijkt het alsof ze meer lawaai maken. Vaak is het ook enthousiasme. Zet volwassenen samen in een groep en ze maken ook meer geluid.

Is gillen nodig?

Gillen hoort bij de ontwikkeling van een kind en gebeurt al kort na de geboorte. Baby’s leren onder andere hun gevoelens te uiten door bijvoorbeeld te lachen en te gillen. Gillen helpt kinderen te leren communiceren met de wereld: hoe kan ik iets duidelijk maken aan de ander? En door te gillen ontdekken ze hun eigen stem. Naarmate kinderen ouder worden, leren ze dat ze ook op andere manieren iets duidelijk kunnen maken of gevoelens kunnen uiten. Gillen kan verschillende functies hebben: kinderen kunnen bijvoorbeeld gillen van blijdschap of boosheid.

Gilden kinderen vroeger meer?

Op deze vraag is geen pasklaar antwoord te geven. Het feit is dat het gillen als vervelend ervaren kan worden, door het hoge stemgeluid. Zeker als kinderen in groepen samen spelen. Het is daarom zinvol om kinderen te leren wat het gillen bij de ander oproept en wat een alternatief kan zijn om gedrag of emoties te uiten.

6 tips om kinderen op hun gedrag te wijzen

Zo laat je kinderen of hun ouders weten dat je last hebt van het gegil:

1. Zeg iets over het gedrag, niet over het kind

Vertel het kind dat je het gillen vervelend vindt, niet dat het kind zelf vervelend is.

2. Geef aan wat je voelt

Bespreek wat je voelt, dan snapt het kind (of zijn ouders) je beter en kan hij zich inleven. Zeg dat je het gezellig vindt dat de kinderen zo fijn spelen. Maar vraag of het een beetje zachter kan, omdat je graag een boek wilt lezen.

3. Wees duidelijk

Ga in gesprek met de ouders of de kinderen. Roep niet zomaar wat over de schutting, maar bel bijvoorbeeld even aan of loop de tuin in.

4. Vind jezelf geen zeur

Hoor je de buurkinderen vaak? En zit u daar erg erg mee, spreek het uit. Cijfer uzelf niet weg. U mag best vragen of het een beetje rustiger mag.

5. Laat het niet oplopen

Spreek niet direct bij de eerste gil de kinderen aan. Maar wacht ook niet te lang. Zo voorkom je erger. Je moet nog wel een normaal gesprek kunnen voeren. En let ook op de toon waarop je iets zegt. Doe niet bozig, daar bereik je vaak niets mee.

6. Bedenk hoe belangrijk het is

Probeer niet op iedere slak zout te leggen. Vraag je altijd af of het echt belangrijk is voor jou. Misschien moet je nog een boodschapje halen of de hond uitlaten. Doe dat dan eerst, dat verzet je zinnen. Als je terugkomt, zijn de kinderen misschien al naar binnen. En bedenk altijd dat je zelf ook jong bent geweest.